PowerFlush σε Συστήματα Βεβιασμένης Κυκλοφορίας και Ηλιακούς θερμοσίφωνες.

Περιηγηθείτε στο Μενού για περισσότερα άρθρα κι ενημέρωση.

Τα περισσότερα συστήματα βεβιασμένης κυκλοφοράς πάσχουν από κατακράτηση αέρα σε κάποια σημεία, μεταφορά σωματιδίων ήδη από την τοποθέτηση …και όχι μόνο όπως θα αναλύσουμε παρακάτω.

Ένας αφανής, πολύ βλαπτικός αλλά λιγότερο γνωστός εχθρός των κυκλωμάτων είναι ο πολυμερισμός του αντιψυκτικού υγρού αλλά και η λάθος επιλογή του βάσει σύστασης.

Πολυμερισμό του αντιψυκτικού υγρού ονομάζουμε την χημική κατάσταση στην οποία μεταβάλλεται το υγρό, καθιστώντας το πολύ όξινο (με αρκετά χαμηλό Ph). Αυτό συμβαίνει είτε από την πολυκαιρία μέσα σε ένα κύκλωμα ( 5 έτη), είτε από συνεχόμενη λειτουργία σε αυξημένες θερμοκρασίες.

Στην Ελλάδα που έχουμε ήλιο σταθερά 9 μήνες τον χρόνο, τα κλειστά κυκλώματα λειτουργούν πάντα σε ανεβασμένες θερμοκρασίες με αποτέλεσμα στα δύο χρόνια το περιβάλλον τους να έχει μεταβληθεί σε όξινο. Ως εκ τούτου κρίνεται απαραίτητος ο Καθαρισμός και η αναπλήρωση με καινούργιο αντιψυκτικό. Μόνο έτσι γίνεται σωστή συντήρηση και όχι απλά συμπληρώνοντας υγρά. Αυτό ισχύει για οποιοδήποτε κύκλωμα έχει αντιψυκτικό είτε ηλιακός θερμοσίφωνας είτε σύστημα βεβιασμένης κυκλοφορίας.     

Πολλοί παράγοντες παίζουν ρόλο για μία αποδοτική, σωστή και μακρόβια εγκατάσταση αλλά ο βασικότερος πέραν των υγρών, είναι η σωστή μελέτη των  μελετητών μηχανικών  του συστήματος που επιλέγουμε να τοποθετήσουμε.

Αν όλα τηρηθούν ευλαβικά και κατά γράμμα από τον εγκαταστάτη, σπάνια έχουμε προβλήματα με κατακράτηση αέρα, κακή κυκλοφορία, αυξημένες θερμοκρασίες στους συλλέκτες, διαρροές κλπ.

Αυτά όλα τα αναφέρω, γιατί πολλές φορές η αιτία των βουλωμάτων του συστήματος όπως και η μη σωστή λειτουργία τους, είναι το αποτέλεσμα μίας κακής επιλογής υλικών και τοποθέτησης. Στις τέσσερις από τις πέντε περιπτώσεις βλαβών, έχει παρατηρηθεί πολύ μεγάλη απόκλιση του σχεδίου και των υλικών του μηχανολόγου της εκάστοτε εταιρίας,  σε σχέση με το παραδοθέν έργο. Βέβαια αυτό δεν είναι αποτελεί αποκλειστική ευθύνη του υδραυλικού, καθώς ο ιδιοκτήτης πιστεύοντας πως θα εξοικονομήσει κάποια χρήματα παραπάνω, επιλέγει να αλλάξει την ποιότητα και την μάρκα των συλλεκτών, τις διαστάσεις και την ποιότητα των σωληνώσεων και άλλων εξαρτημάτων , υπακούοντας τυφλά ανίδεους μηχανικούς με το αντικείμενο που δυστυχώς μόνο προβλήματα δημιουργούν. 

Για να μην με «κρεμάσουν» οι μηχανικοί που τους ανέφερα, αξίζει εδώ να αναφέρω το εξής:

Το κομμάτι της υδραυλικής εργασίας που ονομάζεται Σύστημα Βεβιασμένης Κυκλοφορίας είναι κάτι εντελώς ξεχωριστό και χρειάζεται πολύ διάβασμα από μέρους τους και «κουβέντα» με υδραυλικούς που έχουν δει πολλές βλάβες, ώστε να τοποθετηθεί για την κάθε περίπτωση ξεχωριστά ένα πολύ συγκεκριμένο προϊόν που να ανταποκρίνεται στις ιδιαιτερότητας των συγκεκριμένων απαιτήσεων. Επειδή οι παράγοντες που πρέπει να ληφθούν υπόψιν  είναι πάρα πολλοί σε κάθε έργο ξεχωριστά, ο μηχανικός που συμβουλευόμαστε πρέπει να είναι πραγματικός γνώστης του αντικειμένου και όχι απλά «το έχω δει εκεί και δουλεύει καλά».  Π.χ. το να έχουμε δει ένα τύπο συλλεκτών με ένα συγκεκριμένο κιτ  να λειτουργεί σε ένα σπίτι διώροφο δεν σημαίνει πως θα λειτουργεί εξίσου σωστά σε μία εξαώροφη πολυκατοικία…. και τα παραδείγματα δεν τελειώνουν.

Έχοντας επισκεφθεί πολλά προβληματικά συστήματα βεβιασμένης κυκλοφορίας, συμπέρανα πως η πιο αξιόπιστη λύση είναι στο σύστημα να γίνεται καθαρισμός κι εξαερισμός κάθε 2 χρόνια και να αντικαθίσταται το αντιψυκτικό υποχρεωτικά. Να ελέγχεται σχολαστικά όλη η εγκατάσταση για τυχόν διαρροές και να επισκευάζεται άμεσα και με ανώτερης ποιότητας υλικά η όποια βλάβη. Ο πολυμερισμός του αντιψυκτικού δημιουργεί ένα όξινο περιβάλλον που καταστρέφει το δίκτυο σε όλο του το φάσμα με αποτέλεσμα να τρυπάει το θερμοδοχείο και μετά από κάποιο διάστημα οι συλλέκτες. Ακόμη και οι εταιρίες που πωλούν τα ηλιακά λένε για συμπλήρωμα αντιψυκτικού και όχι άδειασμα κι αναπλήρωση.

Σε ένα σεμινάριο-ενημέρωση που με κάλεσαν μίας πολύ μεγάλης ελληνικής εταιρίας κατασκευής ηλιακών θερμοσιφώνων και συστημάτων βεβιασμένης κυκλοφορίας, όταν ανέφερα για αντικατάσταση του αντιψυκτικού υγρού βάσει του πολυμερισμού που συμβαίνει και «κατασπαράσσει» το σύστημα,  μου απάντησε κάπως διστακτικά, αλλά αυστηρά, ο επικεφαλής μηχανικός «αφού είναι κλειστό κύκλωμα δεν χρειάζεται αλλαγή το υγρό και δεν παθαίνει τίποτα», προφανώς μη γνωρίζοντας την ύπαρξη του πολυμερισμού.

Όλοι οι υδραυλικοί γνωρίζουν το χρώμα του υγρού που βγαίνει από το κλειστό κύκλωμα των ηλιακών όταν το ανοίγουν μετά από χρόνια και σίγουρα δεν είναι αραιό και χρωματισμένο με ένα μπλε,  κόκκινο ή κίτρινο χρώμα. Πρόκειται για ένα υγρό πολύ όξινο (στα όρια του καυστικού),  λίγο πηχτό με μαύρο χρώμα που σε τίποτα δεν θυμίζει το αντιψυκτικό υγρό που τοποθετήθηκε την πρώτη φορά. Το μαύρο χρώμα υποδεικνύει με τον πλέον χαρακτηριστικό τρόπο πως η σήψη του θερμοδοχείου (βαρελιού) έχει ήδη ξεκινήσει εξαιτίας του πολυμερισμού, ενώ το βούλωμα των συλλεκτών είναι βέβαιο.

Κακή κυκλοφορία των συλλεκτών λόγω φράξης σημαίνει, αύξηση της πίεσης , εκτόνωση και σταδιακό άδειασμα του κυκλώματος, γρηγορότερος πολυμέρισμός του αντιψυκτικού, πολλές επικαθίσεις καθαλάτωσης στα στοιχεία του συλλέκτη, μειωμένο ζεστό νερό χρήσης και τέλος τρύπημα του θερμοδοχείου ή του συλλέκτη.

Ο καθαρισμός του κλειστού κυκλώματος του συστήματος βεβιασμένης κυκλοφορίας  με ισχυρή αντλία δύο κατευθύνσεων, ειδικά ήπια χημικά με δεσμευτικά αλάτων και κατόπιν αναπλήρωση με αντιψυκτικό κάθε διετία που ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ, εγγυάται μία σίγουρη και καθαρή εγκατάσταση για πάρα πολλά χρόνια χωρίς το ρίσκο του πολυμερισμού και της φθοράς λόγω του αντιψυκτικού και της καθαλάτωσης.

Μην ξεχνάμε πως το ίδιο ισχύει και για τους ηλιακούς θερμοσίφωνες που έχουν κλειστό κύκλωμα. Στις περιπτώσεις που δεν έχει γίνει συντήρηση πάνω από πενταετία, το πιθανότερο είναι να χρειάζεται καθαρισμό το κλειστό κύκλωμα του ηλιακού με την αντλία, ενώ σε εξαιρετικά δύσκολες περιπτώσεις χρειάζονται ακόμη και χημικά καθαριστικά.